Czternasta kartka pamiętnika
Skoro mam to nieszczęście, że urodziłem się i po kilku pięknych latach straciłem dwie ważne osoby to warto szczęśliwie odejść z tego świata.
Dziwne uczucie pisać sam z samym sobą ale co poradzisz skoro nawet Bóg się od ciebie odwrócił i nie chce Ci pomóc
Pomyśleć, że nadal tutaj jestem
Po 3 nieudanych próbach samobójczych
i do tego tyle przeżyć..
Skoro tabletki i alkohol było..
Podcinanie żył było..
Oraz lina i krzesło
To może pora spróbować czegoś innego
Chwila bólu ukojenie
i będę szczęśliwy razem z nimi w niebie
Ostatnie słowo "będę czekać"
Oni chcą abym odszedł i przyszedł do nich
A ja nadal myślę i nie udaje mi się nic
Tyle ludzi co pisząc ze mną widzą we mnie zwykłego nastolatka który rozbierał się po tragicznej utracie i świetnie się bawi
Szkoda, że nie umiem powiedzieć co mam w sercu i swych myślach.
Bardzo mi przykro, że widzicie we mnie złego człowieka
Ale najbardziej mi szkoda, że Bóg jest sprawiedliwy a nie powstrzymał ich tylko pozwolił im odejść
A teraz muszę pisać to na zwykłej kartce bo nie mam do kogo się odezwać
Czuję się jakbym był zamknięty w sobie
ale to niemożliwe skoro piszę to co czuje
Codziennie nocą na niebie o tej samej porze widzę tę gwiazdę która najbardziej świeci tak jakby właśnie dla mnie
Czasem myślę, że jestem przypadkiem
ale świat jest dla silnych emocjonalnie
Ja zbyt długo tutaj się truje
Dlatego proszę pochowajcie mnie obok rodziców
Pewnego dnia nastąpi, że zniknę tak szybko jak zachód słońca.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz